ایرانیان داکوتای شمالی

ایرانیان داکوتای شمالی • زندگی در داکوتای شمالی • ایالت داکوتای شمالی

ZSany - Advertise With Us Today!

داکوتای شمالی روستایی‌ترین ایالت در بین تمام ایالت‌ها آمریکا است و مزارع آن بیش از 90 درصد از زمین‌های این ایالت را تشکیل می‌دهند. داکوتای شمالی رتبه اول را در تولید گندم را در این کشور دارد. سایر محصولات کشاورزی شامل جو، چاودار، آفتابگردان، لوبیا خوراکی خشک، عسل، جو دوسر، بذر کتان، چغندر قند، یونجه و همچنین دام‌هایی چون گاو، گوسفند و گراز می‌شود.

اخیراً صنایع تولیدی به ویژه صنایع غذایی و تجهیزات کشاورزی در این ایالت رشد کرده است. ذخایر زغال سنگ و نفت این ایالت فراوان است و همچنین گاز طبیعی، زغال سنگ، خاک رس، ماسه و شن نیز در این ایالت تولید می‌شود. سد گارنیسون بر روی رودخانه میزوری امکان آبیاری گسترده را در این ایالت فراهم کرده و 400000 کیلووات برق برای مناطق حوضه میزوری تولید می‌کند.

داکوتای شمالی که به‌خاطر شکار پرندگان و ماهیگیری نیز معروف است. این ایالت دارای 20 پارک ایالتی و منطقه تفریحی است. از این و با توجه به تمام آنچه از این ایالت مطرح کردیم، جای تعجب ندارد که بسیاری آن را به عنوان محلی برای زندگی و کسب و درآمد انتخاب کنند.

ایرانیان سهم بزرگی در جامعه مردم داکوتای شمالی دارند و بسیاری در این ایالت مشغول کار، تحصیل و زندگی هستند. در این مقاله با ما همراه شوید تا بیشتر درباره این ایالات و همچنین زندگی ایرانیان در این ایالت بدانید.

لیست ایرانیان داکوتای شمالی

ایرانیان در این شهر در مشاغل مختلف مشغول به کار هستند و حتی بسیاری این شهر را برای تحصیل انتخاب می‌کنند. برخی از مهم‌ترین مشاغلی که می‌توان در این ایالت پیدا کرد و صاحبان این عناوین ایرانی باشند، عبارت‌اند از:

ایالت داکوتای شمالی

داکوتای شمالی از ایالت‌های پررونق آمریکا به شمار می‌آید. داکوتای شمالی در 2 نوامبر 1889 به عنوان سی و نهمین ایالت به اتحادیه پذیرفته شد. این ایالت از شمال به استان‌های کانادا ساسکاچوان و مانیتوبا، از شرق به ایالت مینه‌سوتا آمریکا، از جنوب به داکوتای جنوبی و از غرب به مونتانا محدود می‌شود. شهر راگبی داکوتای شمالی به عنوان مرکز جغرافیایی قاره آمریکای شمالی در نظر گرفته می‌شود. بیسمارک، واقع در مرکز ایالت، پایتخت آن به شمار می‌آید.

نام این ایالت از تقسیم داکوتا از مردمان سیو گرفته شده است که قبل از ورود اروپایی‌ها در قرن هجدهم در دشت‌ها ساکن بودند. در واقع، داکوتای شمالی امروزی برای اولین بار توسط گروه‌های مختلف بومی آمریکا که شکارچیان و کشاورزان بودند، شناخته شد. این مکان بعداً به محل زندگی تاجران خز تبدیل شد که با قایق‌های خود در بالای رودخانه میزوری از سنت لوئیس به این ایالت وارد می‌شدند. بعدها، این منطقه به مکانی عالی برای مهاجران انگلیسی و برای کشاورزی تبدیل شد و همچنان به سرزمین مزارع بزرگ شناخته می‌شود.

داکوتای شمالی یکی از کم جمعیت‌ترین ایالت‌های آمریکا است. اگر بر فراز این ایالت پرواز داشته باشید، آن را به‌صورت دشتی بی‌پایان و مسطح مشاهده می‌کنید، که دارای خاک سیاه، زمین‌های شخم‌شده و پوشش سبز است. اگرچه آب و هوای داکوتای شمالی برای تولید محصولات کشاورزی ایده آل است، اما این ایالت در برابر بلایای طبیعی بزرگ (خشکسالی، سیل، گردباد، و کولاک) آسیب پذیر است و به شدت به کمک‌های دولتی وابسته است. مردم داکوتای شمالی عموماً انعطاف پذیر و به دنبال روش‌های جدید توسعه اقتصادی هستند و در عین حال، عشق خود را به سرزمین و آنچه می‌تواند تولید کنند حفظ کرده‌اند.

ایرانیان داکوتای شمالی

زمانی که مهاجران اروپایی در اواسط دهه 1700 وارد داکوتای شمالی شدند، چندین نفر در قلمرو داکوتای شمالی زندگی می‌کردند. در اوایل قرن بیست و یکم، بومیان آمریکا بزرگترین گروه اقلیت در این ایالت بودند که حدود 5 درصد از کل جمعیت را تشکیل می‌دادند.

تجارت خز در دهه 1700 باعث جذب فرانسوی‌ها، اسکاتلندی‌ها، انگلیسی‌ها، کانادایی‌ها و آمریکایی‌ها به داکوتای شمالی شد و تا سال 1800 مردمی با اجداد مختلف از اروپا و بومیان آمریکا، که در داکوتای شمالی به نام متیس شناخته می‌شدند، مستقر بودند. سایر مهاجران اولیه این ایالت شامل آلمانی‌ها بودند که قبلاً به روسیه و نروژ مهاجرت کرده بودند. تا سال 1890، جمعیت متولدین خارج از کشور حدود دو پنجم جمعیت را تشکیل می‌دادند، که این نسبت بیشتر از هر ایالت دیگر در آن زمان بود. تا سال 1920، زمانی که اسکان افراد در این نقطه از آمریکا کامل شد، حدود دو سوم جمعیت متولد خارج بودند. در اوایل قرن بیست و یکم، بیش از نه دهم کل جمعیت این ایالت از اجداد اروپایی بودند و کمتر از یک دهم آن متولدین خارجی بودند. علاوه بر بومیان آمریکایی، بقیه جمعیت را آمریکایی‌های آفریقایی تبار، آسیایی‌ها، اسپانیایی‌ها و مهاجران اخیر از آفریقا و اروپای شرقی تشکیل می‌دهند.

حدود نیمی از مردم داکوتای شمالی لوتری و بیش از یک سوم کاتولیک رومی هستند. بیشتر باقیمانده‌ها بین دیگر فرقه‌های مسیحی تقسیم می‌شوند. یک جامعه کوچک یهودی در داکوتای شمالی و همچنین گروه‌هایی از مسلمانان، هندوها و بودایی‌ها عمدتاً در مناطق شهری این ایالت وجود دارند. این ایالت خانه اولین مسجدی بود که در ایالات متحده تأسیس شد، که توسط مهاجران لبنانی در سال 1929 در راس، در گوشه شمال غربی ایالت ساخته شد. (مسجد در دهه 1970 تخریب شد و در سال 2005 یک مسجد جدید، هرچند کوچکتر، در همان نقطه ساخته شد.)

ایرانیان نیز بخش کوچکی از این ایالت را تشکیل می‌دهند و با توجه به کم جمعیت بودن این ایالت، میزان آنها نسبت به دیگر ایالت‌های آمریکا کمتر است.

زندگی در داکوتای شمالی

داکوتای شمالی یکی از کم جمعیت‌ترین و البته پربازدیدترین ایالت‌ها در آمریکا است، که برای افرادی که در این ایالت زندگی می‌کنند زیبایی‌ها و جذابیت‌های بسیاری دارد. برخلاف تصور رایج، این ایالت هر چهار فصل را دارد و می‌توان گفت که آب‌وهوای آن چهار فصل است. ساکنان اینجا می‌توانند سوار با ماشین خود از جاده‌هایی که از ابتدا تا انتهای آن مزارع سرسبز و بی انتها است لذت ببرند و البته از راه کشاورزی نیز کسب درآمد کنند. زندگی در داکوتای شمالی معایب و مزایای خاص خود را دارد که در ادامه به آنها اشاره خواهیم کرد. ابتدا درباره مزایای آن خواهیم گفت:

  • فرصت‌های اقتصادی قوی
  • هزینه زندگی مقرون به صرفه
  • مالیات کم
  • محیطی آرام و روستایی
  • غذای خوب

تمام نقاط دنیا که مردم در آنها زندگی می‌کنند چیزهایی خواهند داشت که چندان مطلوب نیستند و داکوتای شمالی نیز از این مقوله مستثنا نیست. معایب زندگی در این ایالت نیز عبارت است از:

  • زمستان‌های طولانی و سرد
  • تراکم جمعیت محدود
  • عدم تنوع نژادی
  • کمبود گزینه‌های مسکن
  • حشرات بسیار و همچنین زندگی متعلق به حیات وحش

کشور

ایالات متحده آمریکا

پایتخت

بیسمارک

بزرگترین شهر

فارگو

طول

300 مایل (482 کیلومتر)

عرض

200 مایل (321 کیلومتر)
جمعیت (2020)

774,948

رتبه

47

درآمد متوسط خانوار

61,843 دلار

زبان گفتاری

انگلیسی

EXT LINKS:

?Why Join North Dakota Agents

Comments are closed.