ایرانیان کارولینای شمالی

By Admin Last updated آگوست 8, 2023

ایرانیان کارولینای شمالی • زندگی در کارولینای شمالی • ایالت کارولینای شمالی

کارولینای شمالی، که زمانی با کارولینای جنوبی یک قلمرو واحد را تشکیل می‌دادند، یکی از 13 مستعمره اصلی در آمریکا بود که در سال 1789 به دوازدهمین ایالت این کشور تبدیل شد.

کارولینای شمالی دارای آب و هوای معتدل است و از نظر جغرافیایی، این ایالت به سه بخش تقسیم می‌شود. دشت ساحلی آن مملو از سواحل زیبا است، از جمله سواحلی که برادران رایت اولین پرواز موفقیت آمیز تاریخ را در سال 1903 در آنجا انجام دادند. سپس پیمونت، فلاتی است که از آلاباما تا نیویورک امتداد دارد و سپس کوه‌های آپالاچی.

اقتصاد این ایالت عمدتاً مبتنی بر دانش است، اما همیشه اینطور نبوده است. پس از جنگ داخلی، کارولینای شمالی شهرهای خود را محلی برای صدها کارخانه صنعتی کرد تا به عنوان پایتخت مبلمان جهان و تولیدکننده عمده منسوجات و محصولات تنباکو تبدیل شود. کارولینای شمالی از تنباکو، پنبه و الوار سود بسیاری داشت. کارخانه‌های تنباکو سیگار و تنباکوی جویدنی تولید می‌کردند، کارخانه‌های نساجی پنبه را به لباس تبدیل می‌کردند و کارخانه‌ها چوب، الوار را به مبلمان با کیفیت تبدیل می‌کردند.

امروزه، پایگاه اقتصادی کارولینای شمالی بسیار متفاوت به نظر می‌رسد. سه صنعت اصلی در طول سال‌ها به دلیل کاهش نرخ خرید و فروش سیگار، افزایش رقابت با سایر کشورها و مشکلات اقتصاد جهانی، افت داشته‌اند.

اقتصاد کارولینای شمالی اکنون بر صنایعی مانند مواد غذایی، بانکداری، داروسازی، فناوری و قطعات خودرو متمرکز شده است. شارلوت به دومین مرکز بانکی بزرگ در کشور آمریکا تبدیل شده است و پارک مثلث تحقیقاتی بیش از 200 شرکت را در خود جای داده است.

ایرانیان سهم بزرگی در جامعه مردم کارولینای شمالی دارند و بسیاری در این ایالت مشغول کار، تحصیل و زندگی هستند. در این مقاله با ما همراه شوید تا بیشتر درباره این ایالات و همچنین زندگی ایرانیان در این ایالت بدانید.

لیست ایرانیان کارولینای شمالی

ایرانیان در این شهر در مشاغل مختلف مشغول به کار هستند و حتی بسیاری این شهر را برای تحصیل انتخاب می‌کنند. برخی از مهم‌ترین مشاغلی که می‌توان در این ایالت پیدا کرد و صاحبان این عناوین ایرانی باشند، عبارت‌اند از:

ایالت کارولینای شمالی

کارولینای شمالی، از ایالت‌های نسبتا پرجمعیت آمریکا به شمار می‌آید. یکی از 13 ایالت اصلی آمریکا، در ساحل اقیانوس اطلس در میانه راه بین نیویورک و فلوریدا قرار دارد که از شمال به ویرجینیا، از شرق به اقیانوس اطلس، از جنوب به کارولینای جنوبی و جورجیا، و از غرب به ویرجینیا مرز دارد. کارولینای شمالی یکی از مرطوب‌ترین مناطق آمریکا است که بیشتر این رطوبت بالا به دلیل وجود باتلاق‌های وسیع در ناحیه جزر و مد ساحلی و دریاچه‌های متعدد در مناطق پیمونت و آپالاش است. پایتخت این ایالت رالی است.

شکل‌گیری ایالت کارولینای شمالی با تلاش‌های انگلیس برای استعمار برخی مناطق در آمریکای شمالی ارتباط دارد. جزیره روانوک در شمال شرقی، که به “مستعمره گمشده” شهرت داشت، مدتی پس از ورود اولیه انگلیسی‌ها در سال 1587 ناپدید شد. در حالی که منطقه پیمونت، با مرکزیت شارلوت و رالی، به قطب صنعتی و جمعیتی ایالت تبدیل شده است، اما برخی مناطق شرقی این ایالت هنوز هم حال و هوای دوران استعمار را دارد. کوه‌های غرب همچنان کانون فرهنگ روستایی پویا است، از جمله بومیان چروکی که قرن‌ها است در این منطقه زندگی می‌کنند.

از اواسط قرن بیستم، کارولینای شمالی رشد جمعیت را با نرخی بسیار بالاتر از میانگین ملی آمریکا تجربه کرد. این امر تا حد زیادی به اقتصاد پویای آن نسبت داده می‌شد، که یکی از قوی‌ترین بخش‌های تولیدی در کشور و قوی‌ترین بخش‌های تولیدی در جنوب آمریکا را داشت. در همان زمان، بخش خدمات ایالتی نیز همگام با روند رشد اقتصادی، در این ایالت گسترش یافت. رفاه، مناظر زیبای طبیعی و شهرت خدمات ایالتی کارولینای شمالی، تصویری از یک منطقه رو به رشد و در حال پیشرفت را نشان می‌داد، که هنوز هم هویت جنوبی خود را داشت.

ایرانیان کارولینای شمالی

تخمین زده می‌شود که در گذشته در کارولینای شمالی 35000 تا 50000 مردم بومی – عمدتاً Tuscarora و Catawba در دشت ساحلی و Cherokee در کوه‌های آپالاچی – زندگی می‌کردند که سکونت آنها تا زمانی که اولین کاشفان اروپایی در اواسط قرن 16 وارد این ایالت شدند، ادامه داشت. در اواخر دهه 1830، بزرگ‌ترین گروه‌های بومی باقی‌مانده، چروکی‌ها، به زور به سرزمین‌های غرب می‌سی‌سی‌پی منتقل شدند، مهاجرتی که در تاریخ به نام دنباله اشک‌ها (1838-39) ثبت شده است. با این حال، برخی از چروکی‌ها و دیگر مردمان بومی در کارولینای شمالی باقی ماندند و در اوایل قرن بیست و یکم تقریباً 100000 بومی آمریکایی در این ایالت زندگی می‌کردند که بزرگترین جمعیت بومی را در بین هر ایالت در شرق رودخانه می‌سی‌سی‌پی تشکیل می‌دادند.

مهاجران اروپایی در دهه 1650 از مستعمره انگلیس در جیمزتاون، ویرجینیا به کارولینای شمالی آمدند، که برخی از آنها با کشتی از اروپا آمده بودند. همه در آرزوی یک قطعه زمین بودند و برای رهایی از محدودیت‌های سخت طبقاتی و مذهبی به ایالت آمده بودند. کارولینای شمالی اولیه منطقه‌ی چند فرهنگی و مذهبی بود که انواع ادیان، ملیت‌ها و طبقات اقتصادی و اجتماعی را در خود جای داده بود. کلیسای انگلیکن به موجب قانون در اوایل قرن هجدهم تأسیس شد، اما پرسبیتریان، کواکرها، موراویان، لوتریان، اصلاح‌طلبان، باپتیست‌ها، متدیست‌ها و تعداد کمی از یهودیان نیز در این ایالت زندگی می‌کردند. ملیت‌هایی که در این ایالت زندگی می‌کردند شامل انگلیسی، اسکاتلندی، ایرلندی، ولزی، سوئیسی، فرانسوی و آلمانی می‌شدند. جامعه سفیدپوست اروپایی-آمریکایی در طول قرن‌ها در این ایالت گسترش یافت و در اوایل قرن بیست و یکم تقریباً سه چهارم جمعیت کارولینای شمالی را تشکیل می‌دادند.

بردگان آفریقایی تبار بخش مهمی از جمعیت اولیه کارولینای شمالی بودند. محصولاتی مانند برنج، تنباکو و پنبه باعث گسترش برده داری در ایالت شد، به ویژه پس از گسترش تولید پنبه در دهه 1790. در اوایل قرن بیست و یکم، آمریکایی‌های آفریقایی تبار حدود یک پنجم جمعیت را در این ایالت تشکیل می‌دادند. اگرچه تفاوت بین شرایط زندگی میان سفیدپوستان و سیاهپوستان کارولینای شمالی همچنان وجود دارد، اما تعداد زیادی از آمریکایی‌های آفریقایی تبار در این ایالت موقعیتی عالی در آموزش، هنر، ورزش، تجارت و سیاست به دست آوردند.

جمعیت اسپانیایی تبار کارولینای شمالی، اگرچه یک اقلیت کوچک بودند، اما به سرعت رشد کردند و بیشتر شدند. جمعیت اسپانیایی تبارها بین سال‌های 1990 و 2000 بیش از دو برابر شد. بسیاری از ساکنان اسپانیایی تبار از مکزیک و عمدتاً به دنبال اشتغال در کشاورزی یا تولید یا در یکی از تأسیسات نظامی ایالت بودند. اما این پایان ماجرا نیست، چرا که مهاجران دیگری از کشورهای آسیایی مانند ایران نیز، این ایالت را برای زندگی انتخاب کردند و می‌توان آنها را نیز در شمار جمعیت این ایالت قرار داد.

زندگی در کارولینای شمالی

با مناظر کوهستانی خیره کننده، خطوط ساحلی خیره کننده، فرهنگ، تاریخ و فرصت‌های شغلی شگفت انگیز، مردم از سراسر ایالات متحده به کارولینای شمالی نقل مکان می‌کنند و بسیاری از دیگر کشورها این منطقه را برای مهاجرت انتخاب می‌کنند. شاید دلایل بسیاری برای این مهاجرت وجود داشته باشد، اما برای اینکه شما را برای انتخاب این ایالت برای زندگی کمک کنیم، قصد داریم تا در ادامه به مزایا و معایب زندگی در این ایالت بپردازیم. ابتدا با مزایای آن آغاز می‌کنیم:

هزینه زندگی پایین
آب و هوای معتدل
مسیرهای پیاده روی فراوان
تاریخ غنی
بازار کار قوی
مراقبت‌های بهداشتی بیشتر از حد متوسط
محیطی برای برقراری دورهمی‌های همراه با باربیکیو
مردم بسیار خونگرم
مدارس عالی
میهن پرستی

تمام نقاط دنیا که مردم در آنها زندگی می‌کنند چیزهایی خواهند داشت که چندان مطلوب نیستند و کارولینای شمالی نیز از این مقوله مستثنا نیست. معایب زندگی در این ایالت نیز عبارت است از:

طوفان شدید
نرخ بالای جرم و جنایت
مالیات بالا
حمل و نقل عمومی ضعیف
استفاده از مواد مخدر
سیاست خسته کننده

کشور	ایالات متحده آمریکا
پایتخت	رالی
بزرگترین شهر	شارلوت
طول	500 مایل (804 کیلومتر)
عرض	184 مایل (296 کیلومتر)
جمعیت (2020)	10,551,162
رتبه	9
درآمد متوسط خانوار	52,752 دلار
زبان گفتاری	انگلیسی 90.70% اسپانیایی 6.93% سایر 2.73%

EXT LINKS:

?Why Join North Carolina Agents